ВЕЧНО ЖЕНСКО (ШАКТИ)* | Самостојна изложба на Тања Миљовска

21 ноември 2023 (вторник) | 20.00 часот

Насловот Вечно женско го позајмив од филозофијата на Владимир Соловјев. Малевич до својот креативен принцип духовна возбуда стигна наследувајќи го мистичниот амбиент на вечното женско – симболот на убавината и мудроста Софија – што зрачел од филозофијата на Соловјeв. Сликарите, поетите и филозофите симболисти, во своите азурно-сини контемплации, проникнаа до повисоките нивоа на интуицијата, а возбудата се ослободи како резултат на кршење на табуата на патријархатот (кубофутористите потоа раскинаа со традицијата на симболистите, но тоа е друга тема)!

Патријархалната култура и религија ја потиснуваат женската енергија којашто е незаменлива во реализирањето на полнотата на чувството и креативната емоција. А пак рационалниот ум (често роб на ниските страсти) е на суверено место во патријархалното општество. Тој е во сојуз со волјата за доминација и наметнувањето на моќ од позиција на физичка сила. Тие се востановени како „природни“ и „нормални“ нагони во општеството. Бидејќи социјалниот дарвинизам е „неминовен“ и „нужен“, следува натпреварувачкиот дух како смисла на животот, па насилноста води кон (авто)деструкција, војна, смрт. Нели сè уште ги препознаваме овие сили како доминираат во нашиот свет!?

Од друга страна, во тој систем, сочувството, емпатијата, емотивноста, сензибилноста, симпатијата, довербата најчесто се сфаќаат како слабости, пожртвуваноста и љубовта, великодушноста, солидарноста и добротворноста – неисплатливи, мирното решавање на проблемите и конструктивноста – привремени. За повторно да се откријат и да се ревалоризираат овие занемарени доблести, неопходно е да се истражува вечното женско! Нежен однос кон природата, воодушевување од нејзините убавини, грижа за другите, за светот, за планетата, за следните генерации, се обновувааат и актуелизираат преку радикалните екологии: екофеминизмот, длабоката екологија и социјалната екологија.

Промените во културата изнурнуваат од длабоката внатрешна нужност (патем, тоа е креативниот принцип на Кандински) и се резултат на еволутивен развој. Според мене, излезот од кризата ќе го најдеме прво однатре, во преобразбата. Како човештво се доведовме до ситуација кога немаме друг избор. Оттаму, големиот импулс за промени избива како женска енергија. Во јогата енергијата е шакти. Шакти е женска енергија. Таа се манифестира како на субатомско ниво така и како космичка енергија. Оваа енергија во микрокосмосот, во нас луѓето, низ духовната пракса (медитацијата, јогата) станува сè посуптилна. Постепено се развиваат пофини аспекти од таа внатрешност, симболизирани низ разни бои, елементи/густини и нивоа на постоењето, и се балансираат енергиите во хармонија на повисоко рамниште. Во еден момент се достигнува полнота, полнота на Себството, на Душата, на Внатрешното Сонце – извор на огромна позитивна енергија.

Серијата на слики во оваа поставка: Океан Море, Сонце и Расцут, Крилја, Пламен, се разни изблици на таа енергија, или како силна прочистена емоција, или како чувство на слобода и леснотија (добиваме Крилја), или како неизмерен простор и длабочина, или како пламено енергично извишување, или како мир, но динамички, или како топла радост и расцут.

Мојот стремеж е вечното женско, коешто се манифестира како мудрост, духовна сила, хармонија и перфекција, да заблеска, за да овозможи пробив во неизмерните пространства на Интуицијата. Интуицијата е нашата повисока и подлабока свест…

* Сите серии на слики од оваа поставка се изработени во периодот од 2014 до 2015 година.

Татјана Миљовска е родена на 3 ноември 1966 година во Битола. Во 1992 г. дипломирала, а во 2011 година магистрирала (со темата Возвишена убавина) на Факултетот за ликовни уметности, при универзитетот Св. Кирил и Методиј во Скопје, на отсекот сликарство. Во ноември 2020 година ја одбрани докторската дисертација со наслов Ревитализација на духовното во апстрактното сликарство на Културолошките студии при Институтот за македонска литература (ИМЛ при УКИМ). Побитни самостојни изложби и се: “Кула на Мостот“ во Национална галерија “Даут – пашин амам“, Скопје (1996 г.); “Внатрешно Сонце“, Музеј на современа уметност, Скопје, (2003) ; “Езеро Мое“ во “Магаза“ Битола; „Сарај“ – Ресен и “Куќата на Робевци“ – Охрид, (2009); „Возвишена Убавина“, Музеј на град Скопје, (2011) “ и „Духовното во апстрактното сликарство“, изложба и промоција на нејзината книга во Галеријата Метаноја, Скопје (2023). Од 1986 до 1992 година била член на уметничката група „Зеро“. Учествувала на десетина перформанси, изложби и сликање мурали со групата „Зеро“ и на многу други групни изложби. Ретроспективна изложба со „Зеро“ имала во Националната галерија на Македонија („Мала Станица“) (2009). Работала дизјан и во 2004, 2005 и 2006 година своите колекции на производи за домот ги изложувала на саемите: “Ambiente“, “Tendence“ и “Heimtextil“ во Франкфурт на Мајна и “Sources“ во Њујорк. Во периодот од 2012 година до денес има објавено повеќе од 150 текстови со теми од областа на уметноста, екологијата, естетиката, духовноста, критиката на актуелните политички случувања во Македонија и други општи теми од областа на културата. Учествувала на меѓународни научни конференции, а последните објавени научно-истражувачки трудови и се: „Енвиронментална естетика: скица за естетско вреднување на Преспа“ во Контекст бр. 26, (ИМЛ, 2022) и „Ecoculture, Ethics of Care, and United Actions to Save the Planet and Society“, [GCAS (Global Center of Advanced Studies), https://gcas.ie, 2022].

Eternal Feminine (Shakti)*

A solo exhibition by Tanja Miljovska

21 November 2023 (Tuesday) | 20.00h

I borrowed the title Eternal Feminine from the philosophy of Vladimir Solovyov. Malevich reached his creative principle of spiritual excitement by inheriting the mystical setting of the eternal feminine – the symbol of beauty and wisdom Sophia – that radiated from Solovyov’s philosophy. Symbolist painters and poets, in their azure-blue contemplations, reached to the higher levels of intuition, and the excitement was released as a result of breaking the taboos of the patriarchy (cubo-futurists then broke with the symbolist tradition, but that is another topic)!

Patriarchal culture and religion suppress the feminine energy which is indispensable in realising the fullness of feeling and creative emotion. And the rational mind (often a slave to low passions) is in a sovereign place in a patriarchal society. It is allied with the will to dominate and the assertion of power from a position of physical strength. These are established as “natural” and “normal” drives in society. Since Social Darwinism is “inevitable” and “necessary”, the competitive spirit follows as the meaning of life, so violence leads to (self)destruction, war, death. Aren’t we still able to recognise these forces dominating our world!?

On the other hand, in that system, compassion, empathy, emotionality, sensitivity, sympathy, and trust are often perceived as weaknesses; sacrifice and love, generosity, solidarity, and charity – unprofitable; peaceful problem solving and constructiveness – temporary. To rediscover and revalue these neglected virtues, it is necessary to explore the eternal feminine! Gentle attitude towards nature, admiration for its beauty, concern for others, for the world, for the planet, for the next generations, are renewed and actualised through radical ecologies: ecofeminism, deep ecology, and social ecology.

Changes in culture emerge from a deep inner necessity (by the way, this is Kandinsky’s creative principle) and are the result of evolutionary development. In my opinion, we will find the way out of the crisis first from within, in the transformation. As humanity we have brought ourselves to a situation where we have no other choice. From there, the great impulse for change erupts as feminine energy. In yoga energy is shakti. Shakti is feminine energy. It manifests both at the subatomic level and as cosmic energy. This energy in the microcosm, in us humans, through spiritual practice (meditation, yoga) becomes more and more subtle. Gradually, finer aspects of that interior, symbolised through various colors, elements/densities and levels of existence, are developed, and the energies are balanced in harmony on a higher plane. In one moment, a fullness is reached, the fullness of the Self, of the Soul, of the Inner Sun – a source of enormous positive energy.

The series of paintings in this exhibition: Ocean Sea, Sun and Bloom, Wings, Flame, are various outbursts of that energy, either as a strong purified emotion, or as a feeling of freedom and lightness (we get Wings), or as immeasurable space and depth, or as fiery energetic exaltation, or as peace but dynamic, or as warm joy and blossoming.

My aspiration is for the eternal feminine, which manifests as wisdom, spiritual strength, harmony and perfection, to shine forth, to allow a breakthrough into the immeasurable expanses of Intuition. Intuition is our higher and deeper consciousness…

* All series of paintings from this exhibition were created between 2014 and 2015.

Tatjana Miljovska was born on November 3, 1966 in Bitola. In 1992 she graduated, and in 2011 she received her master’s degree (with the subject Sublime Beauty) at the Faculty of Fine Arts, Ss. Cyril and Methodius University in Skopje, at the department of painting. In November 2020, he defended his doctoral dissertation entitled Revitalization of the Spiritual in Abstract Painting at the Cultural Studies at the Institute of Macedonian Literature (IML at UKIM). His most important solo exhibitions are: “Tower of the Bridge” in the National Gallery “Dout – Pashin Amam”, Skopje (1996); “Inner Sun”, Museum of Contemporary Art, Skopje, (2003); “My Lake” in “Magaza” Bitola; “Saraj” – Resen and “House of Robevci” – Ohrid, (2009); “Sublime Beauty”, Museum of the City of Skopje, (2011)” and “The Spiritual in Abstract Painting”, exhibition and promotion of her book at Metanoja Gallery, Skopje (2023). From 1986 to 1992, she was a member of the artistic group “Zero”. She participated in a dozen performances, exhibitions and painting murals with the group “Zero” and in many other group exhibitions. She had a retrospective exhibition with “Zero” in the National Gallery of Macedonia (“Mala Stanica”) (2009). She worked as a designer and in 2004, 2005 and 2006 she exhibited her collections of home products at the fairs: “Ambiente”, “Tendence” and “Heimtextil” in Frankfurt am Main and “Sources” in New York. In the period from 2012 until today, he has published more than 150 texts with topics in the field of art, ecology, aesthetics, spirituality, criticism of the current political developments in Macedonia and other general topics in the field of culture. She has participated in international scientific conferences, and her last published scientific research papers are: “Environmental aesthetics: sketch for aesthetic appreciation of Prespa” in Context no. 26, (IML, 2022) and “Ecoculture, Ethics of Care, and United Actions to Save the Planet and Society”, [GCAS (Global Center of Advanced Studies), https://gcas.ie, 2022].

????????????????????????????????????